دعاوی مربوط به عقود، معاملات، قراردادها و تعهدات

عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد. در عقد حتما دو طرف وجود دارند (متهد به معنی کسی که تعهدی نموده و متعهد له به معنی کسی که تعهد به نفع او انجام شده است) که لزوماً بایستی بین آنها تعهد به امری(اعم از انجام یا عدم انجام امری) در میان بوده و این تعهد مورد توافق و قبول هر دوی آنها باشد و هر چیزی که خلاف توافق‌های مندرج در عقد اتفاق بیافتد قابل طرح به صورت دعوی در دادگاه صالح می‌باشد.