آیین رسیدگی در دیوان عدالت اداری تا حد زیادی شبیه آیین رسیدگی در محاکم عمومی دادگستری است، بدین معنی که مطابق ماده ۲۱ قانون دیوان عدالت اداری، رسیدگی در دیوان مستلزم تقدیم دادخواست است که به زبان فارسی و در برگه‌های چاپی مخصوص نوشته می‌شود.
تفاوت عمده در رسیدگی دیوان، عدم ضرورت دعوت از اصحاب دعوا برای جلسه دادرسی و عدم ضرورت مراجعه حضوری شاکی برای تقدیم شکایت است.
هرگاه دیوان مقتضی بداند، طرفین یا یکی از آنان را برای اخذ توضیح دعوت می‌نماید.
از سوی دیگر، هزینه ناچیز دادرسی و ساده بودن تشریفات آن، آیین دادرسی دیوان را از آیین دادرسی محاکم دیگر متمایز می‌سازد. در همهٔ مواردی که قانون دیوان عدالت در موضوع خاصی ساکت باشد، مقررات ناشی از آیین دادرسی مدنی بر آن بار می‌شود.
الزامات تنظیم دادخواست دیوان عدالت اداری
۱. مشخصات شاکی.
الف) نام و نام خانوادگی، نام پدر، تاریخ تولد، کد ملی، شغل، تابعیت و اقامتگاه برای اشخاص حقیقی.
ب) نام، شماره ثبت، اقامتگاه اصلی و شماره تلفن تماس برای اشخاص حقوقی.
۲. مشخصات طرف شکایت.
الف) نام و نام خانوادگی، سمت و نشانی دقیق محل کار مأمور دولت در صورت امکان.
ب) نام کامل دستگاه های موضوع ماده ۱۰ این قانون.
۳. نام و نام خانوادگی و اقامتگاه وکیل یا قائم‌مقام و یا نماینده قانونی شاکی، در صورت تقدیم دادخواست توسط آنان.
۴. موضوع شکایت و خواسته.
۵. شرح خواسته. ( شرح ماوقع و ذکر تخلفات و اقدامات غیر قانونی طرف شکایت با ذکر مقرارت مورد استناد)
۶- مدارک و دلایل مورد استناد.
۷- امضاء یا اثرانگشت شاکی یا وکیل یا قائم‌مقام و یا نماینده قانونی وی و یا امضاء و مهر شخص حقوقی ذیل دادخواست.
۸- مدرک اثبات‌کننده سمت برای اشخاص حقوقی و نمایندگان قانونی.
