داوری قراردادها
در صورتی که طرفین یک قرارداد بر سر اجرای مفاد قرارداد و یا به هر شکل دیگری دچار مشکل شوند، برای رفع این مشکل می‌توانند از داوری قراردادها استفاده کنند. داوری روشی است برای حل اختلافات در قراردادها. این روش جایگزین رسیدگی در محافل قضایی به شمار می‌رود. مزیت اصلی آن نسبت به مراجعه به دستگاه قضایی صرفه جویی در مخارج و زمان است. تشریفات داوری نسبت به مراجعه به مراکز قضایی بسیار کمتر است و سرعت رسیدگی بالاتر.
طرفین یک قرارداد می‌توانند در هنگام نوشتن مفاد قرارداد یک بند را به داوری اختصاص دهند. در آن بند تقریر می‌شود که در صورت بروز هرگونه اختلاف ناشی از قرارداد، اختلاف را با مراجعه به داور حل و فصل خواهند نموند. یا اینکه پس از تنظیم و عقد قرار داد در صورت بروز مشکل و اختلاف، طرفین مستقلا و با توافق یک داور تعیین می‌کنند. درواقع در صورتی که در آینده هر مشکل و اختلافی درباره‌ی قرار داد رخ دهد، با مراجعه به داور این مشکل رسیدگی و حل خواهد شد.
انتخاب داور
روند و معیارهای انتخاب داور اهمیت بسیاری دارد. چند نکته‌ی مهم برای انتخاب داور را در این‌جا شرح خواهیم داد. اول اینکه داور باید متناسب با قرارداد انتخاب شود. داور باید علاوه بر دانش حقوقی، به جنبه‌های مختلف و فنی قرارداد اشراف داشته باشد. چرا که ممکن است طرفین قرارداد بر سر نحوه‌ی اجرای مفاد آن با هم به مشکل بخورند. از آنجایی که اکثر قراردادها به حوزه‌ی تخصصی خاصی با توجه به حوزه‌ی فعالیت طرفین آن مربوط هستند، در صورتی که داور اشراف به آن حوزه نداشته باشد توانایی داوری درست درباره قراردادها نخواهد داشت.
بی طرفی داور نیز از شروط اساسی انتخاب آن است. داور باید مورد قبول هردوطرف باشد. به همین دلیل باید بی طرفی در پیش گیرد و تنها اجرای قرارداد و رسیدن هردو طرف به حقوق خود را ملاک قرار دهد.